رخساره های سنگی و محیط رسوبی بخش قدیر از سازند نایبند در منطقه معادن زغالسنگ پروده، شرق ایران مرکزی

Authors

  • احسان زمانیان دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
  • اسداله محبوبی استاد، گروه زمین‎شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
  • محمد خانه باد استادیار، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
Abstract:

نهشته­های بخش قدیر از سازند نایبند در خاور ایران مرکزی گسترش بسیار زیادی دارند. بررسی رخساره­های سنگی و محیط رسوب­گذاری بخش قدیر از سازند نایبند به سن تریاس فوقانی در بلوک طبس در خاور ایران مرکزی، منجر به شناسایی نهشته­های دشت ساحلی، دلتایی و دریای باز شده است. با توجه به شواهد صحرایی، ویژگی­های رخساره­ای و شکل هندسی لایه­ها، این بخش از دو رخساره سنگی سیلیسی و کربناته تشکیل شده است. رخساره­های آواری شامل 4 رخساره ماسه‌سنگی (دانه‌متوسط) Sr، Sh، Sp و St و 3 رخساره سنگی دانه‌ریز Fl، Fm، (Sr)Fl /(Fl)Sr و یک رخساره زغالی (C) است. رخساره­های کربناته نیز در اندازه دانه‌درشت (کلسی‌رودایت) و دانه‌متوسط (کالک‌آرنایت) شناسایی شدند. با توجه به مطالعات صحرایی، آزمایشگاهی و شناسایی رخساره­های سنگی، محیط­های دشت ساحلی، دلتایی (شامل دشت دلتایی، بخش بالایی جلو دلتا، بخش انتهایی جلو دلتا و پاشنه دلتا)و دریای باز برای بخش قدیر شناسایی شد که این بخش از سازند نایبند تحت نفوذ جریان‌های جزرومدی قرار گرفته است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بیوستراتیگرافی سازند نایبند در منطقه معادن زغال‌سنگ پروده طبس بر مبنای ماکروفسیل‌های گیاهی

  عضو قدیر از بالایی ترین بخش سازند نایبند در منطقه معادن پروده دارای گسترش و رخنمون بسیار خوبی می‌باشد. منطقه پروده در جنوب غرب شهر طبس، شرق ایران مرکزی قرار دارد. عضو قدیر حاوی ماکروفسیل‌های گیاهی فراوان و با حفظ شدگی خوبی است. تعداد 24 گونه از 14 جنس متعلق به راسته‌های اکوئی ستال‌ها، اُسموندال‌ها، فیلیکال‌ها، پلتاسپرمال‌ها، سیکادال‌ها، بنتیتال‌ها و کونی فرال‌ها مورد شناسایی قرار گرفتند. بر ا...

full text

پتانسیل هیدروکربنی و محیط رسوبی بخش بالایی سازند هجدک در منطقه جنوب شرق زرند کرمان- ایران مرکزی

منطقه مورد مطالعه در محدوده جنوب شرق زرند از نظر ساختاری- رسوبی در محدوده ایران مرکزی قرار گرفته است. مطالعات ژئوشیمی آلی به منظور تعیین کمیت، کیفیت و میزان بلوغ گرمایی مواد آلی روی رسوبات بخش بالایی سازند هجدک (باژوسین میانی- باتونین زیرین) در نزدیک روستای هجدک انجام گرفت، سازند هجدک با ستبرای بیش از هزار متر که به طور عمده شامل سنگ‌های سیلیسی آواری، شیلی و لایه‌های زغالی است و در شمال کرمان گ...

full text

پتانسیل هیدروکربنی و محیط رسوبی بخش بالایی سازند هجدک در منطقه جنوب شرق زرند کرمان- ایران مرکزی

منطقه مورد مطالعه در محدوده جنوب شرق زرند از نظر ساختاری- رسوبی در محدوده ایران مرکزی قرار گرفته است. مطالعات ژئوشیمی آلی به منظور تعیین کمیت، کیفیت و میزان بلوغ گرمایی مواد آلی روی رسوبات بخش بالایی سازند هجدک (باژوسین میانی- باتونین زیرین) در نزدیک روستای هجدک انجام گرفت، سازند هجدک با ستبرای بیش از هزار متر که به طور عمده شامل سنگ‌های سیلیسی آواری، شیلی و لایه‌های زغالی است و در شمال کرمان گ...

full text

محیط رسوبی و دیاژنز سازند نایبند در برش بلبلوئیه، شرق کرمان

سازند نایبند (نورین - رتین) در برش بلبلوئیه، 105 متر سنگ آهک، کوارتزارنایت، شیل آهکی و شیل را شامل می‌شود. اجزای کربناته برجا، نابرجا (دانه‌های اسکلتی و دانه‌های غیراسکلتی) و اجزای غیرکربناته نابرجا نهشته‌های سازند نایبند را تشکیل می‌دهند. اجزای کربناته برجا، انواع سیمان کربناته، گل آهکی، میکرواسپار و اسپار دروغین را شامل می‌شود. از خرده‌های اسکلتی، روزندار، اسفنج، شکم‌پا، بازوپا، خارپوست و دو ...

full text

رخساره‌های سنگی و محیط رسوبی سازند آبحاجی (ژوراسیک پیشین) در رخنمون و چاه‌های اکتشافی معدن زغال‌سنگ پروده طبس، خاور ایران مرکزی

سازند آبحاجی از رسوبات آواری با سن ژوراسیک پیشین تشکیل شده است که به‌طور گسترده در بلوک طبس رخنمون دارد. ستبرای این سازند در شمال بلوک طبس از 500 متر تا در حد چند ده متر در تغییر است. سازند آبحاجی در محدوده معدن زغال‌سنگ پروده طبس ستبرایی در حدود  75 متر دارد و بیشتر از توالی ماسه‌سنگ، سیلت‌استون، گلسنگ و رگه‌های نازک زغال (به ستبرای 20 تا 50 سانتی‌متر) تشکیل شده است. برای شناسایی رخساره‌های سن...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 28  issue 109

pages  295- 304

publication date 2018-11-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023